دلگيرم اين روز ها . . .

از نبودن کسي که دوستش داشتم . . . 

کسي که باران بود و مي باريد بر صفحهء کاغذي دلم 

کسي که ابر بود و سايه اش بر تنهايي ام

کسی که سه تار بود و می نوازید ملودی دوستت دارم را . . .

دلگيرم از کسي که ترکم کرد و رفت بی هیچ بازگشتی

کسي که دلم را بي آنکه خود بداند ، تنگه تنگ کرده است . . .

دلگيرم از کسي که امروز ديگر ندارمش ، سايه اش را هم حتي از سرم گرفت

کسي که دست هايش را عاشقانه بر گردنم حلقه مي کرد و مرا دوست مي داشت

کسي که وقت خداحافظي ، با اشک بدرقه ام ميکرد . . . 

آن روز با اشک بدرقه اش کردم ،

من ميرفتم و بر ميگشتم اما او بي وفا شد رفت  . . .

اين روزها عکس هايش به من نگاه نميکنند ، با من غريبگي مي کنند . . .

دلم ميشکند . . . بغض ميکنم . . . غرق مي شوم در شعر دلتنگي . . . 

من بی تو شده ام و دفتر خاطراتم پر از روزهای با تو بودن . . .